Toen mijn man en ik enkele jaren geleden op zoek waren naar een andere gemeente, kwamen we ook bij de Evangelische Open Thuis Gemeente. Dit was als een ‘thuiskomen’.  Een warm ontvangst, niet te groot, we werden gezien en aangesproken, een fantastische zang en muziekgroep op het podium, een duidelijke prediking met zo nu en dan gelegenheid tot interpretatie tussen sprekers en gemeente, na elke dienst koffie met een praatje; teveel om op te noemen.

Aan het begin van de dienst zijn alle kinderen aanwezig, tot en met de baby’s, dit geeft een echt gezinsgevoel. Samen zijn we het gezin van God. We hebben niet lang gewacht om ons aan te melden als lid en gedoopt waren we al in 2002.

We hebben nu een hele fijne huiskring, die heel trouw bij elkaar komt en alles met elkaar deelt. We behandelen daar Bijbelse onderwerpen en het meeleven, het bidden voor en met elkaar staat centraal. Inmiddels mogen we ook enkele taken vervullen, zodat we een steeds nauwere verbinding met de gemeente ervaren.

Tijdens de Avondmaalsdienst is er gelegenheid voor speciaal gebed. Toen ik laatst erg last van mij rug had, was er geen gebed georganiseerd omdat het Avondmaal op Witte Donderdag werd gehouden. Ik sprak mijn teleurstelling daarover uit tegen twee zusters vanuit de gemeente. Meteen kwamen zij naar mij toe en hebben voor mij gebeden. Wát een kracht gaat daarvan uit. En 2 dagen erna was de rugpijn helemaal (na 2 weken) verdwenen.

Antje

Laatst vroeg iemand me waarom ik naar de Open Thuis Gemeente ga en toen ik even had nagedacht zei ik: “Het is als een passende jas……” Dat zal ik uitleggen:

Het begon via het meegaan in een fusie van twee kerkgenootschappen, zo is het mij als het ware overkomen. Dit was in het begin niet makkelijk, d.w.z. dat deze situatie van een samengestelde gemeente nou niet gelijk als een passende jas voelde.

Daar je weet dat twee verschillende culturen weer procesmatig één cultuur moet gaan vormen, dien je het een kans te geven.Gelukkig is het goed gekomen en is de spreekwoordelijke jas beter om me heen komen te zitten.

De perfecte gemeente bestaat niet, net zo min als wij mensen volmaakt zijn. Je mag zijn wie je bent! Wij hebben allemaal Jezus Christus nodig, de één niet meer dan de ander! Daarom ben en blijf ik bij deze gemeente. Zo de verbinding met elkaar in Jezus onze Leidsman zoeken en centraal stellen in prediking en sacramenten.

Leen