Verstoppertje spelen is een spel dat de meeste kinderen heel erg leuk vinden. Zelf vond ik het vooral leuk om me te verstoppen maar dan wel met de zekerheid dat ik uiteindelijk gevonden werd. Niet te snel, want ja dan had ik mij niet goed genoeg verstopt maar het moest ook niet te lang duren. Want uiteindelijk wil je toch gevonden worden.
Toen Adam en Eva van de verboden vrucht gegeten hadden verstopten ze zich achter grote bladeren. God wandelde door de tuin en riep ze: ‘Mens waar ben je?’
Wist God niet waar ze waren? Natuurlijk wel, Gods vraag gaat niet over de locatie van Adam en Eva. Gods vraag heeft te maken met de verbroken relatie. Hij vraagt ons wie wij zijn in de relatie met Hem en met elkaar. Als wij als mens ons proberen te verstoppen vanwege schuld en schaamte roept God ons. Ook al willen wij ons niet laten vinden, Hij roept ons uiteindelijk weer tevoorschijn.
In het Hebreeuws wordt de vraag ‘mens waar je?’ samengevat in één woord: Ayeka.
Hebreeuws lees je van recht naar links. Dit woord eindigt met de letter Hei = de Hebreeuwse H. De letter Hei heeft als symbolische betekenis: venster en zie! God was op zoek naar de mens die Hij geschapen had en Hij wilde ze zien. Maar Adam en Eva hadden de luiken van hun vensters gesloten. Ze hadden zich verstopt maar God zocht ze en uiteindelijk werden ze gevonden.
In de bijbel kunnen we op verschillende plekken lezen hoe God mensen roept. ‘Man, vrouw waar ben je?’ En soms lezen we dat er vanuit geloof een antwoord komt. ‘Zie hier ben ik!’ Tegenover de vraag ‘mens waar ben je?’ kan dus het antwoord: ‘Zie hier ben ik’, Hineni staan. We lezen het bij Abraham, Jakob, bij jonge Samuel en uiteindelijk bij Jezus Christus. In de Hebreeënbrief wordt beschreven dat Jezus zegt: ‘Zie, hier ben Ik – in de boekrol staat van Mij geschreven – om uw wil, o God te doen.’ (Hebreeën 10:7, NBG-1951)
Het woord Hineni begint met de letter Hei. Jezus is uiteindelijk het open venster waardoor we zien en gezien worden. 
Harm Renkema
Uit het gemeenteblad Cifrah - december 2024
Tijdens de inventarisatie van bijbelteksten met het Hebreeuwse begrip ‘hineni’ er in, raakte ik steeds dieper onder de indruk van de volhardendheid van God. Maar liefst 139 keer roept Hij het als het ware uit: ‘Zie Mij!’ ‘Kijk nou toch!’ ‘Hier moet je zijn!’ En de wereld holt maar door op weg naar nog meer polarisatie. God lijkt zo wel een roepende in de woestijn.
In Openbaring 1:8 maakt God zich bekend en laat zien wie Hij is:
Dat deed me denken aan het interview van ‘Bij Jorieke’ dat ik beluisterde op Groot Nieuws radio met Nikolaas Sintobin. Het ging over bidden met de Bijbel. Nikolaas is Jezuïet net als Paus Franciscus Jezuïet is, wist je dat?. Hij is bekend als ‘internetpastor’ en heeft diverse boeken geschreven.
Op het moment van schrijven staan we voor Pasen en wanneer je dit leest, hebben we weer stilgestaan bij wat er op Golgotha heeft plaatsgevonden. Goede Vrijdag met het geweld, de schreeuw van het volk en Joodse leiders, de menigte die luid roept: ‘kruisigt Hem!’ en daarna de stilte van de zaterdag. De laatste adem is uitgeblazen, een menselijk Lichaam dat zich heeft overgegeven aan de dood. Stilte!! Een oorverdovende, alles verlammende stilte. Een stilte die we zo dikwijls het liefst vermijden; want er zit zoveel verslagenheid en teleurstelling in. Een stilte die zo’n andere uitwerking heeft dan alle andere stiltes in ons leven. In de duisternis, afzondering en het ogenschijnlijk stilzwijgen van God gebeurt er in het verborgene iets waar wij met ons verstand nog steeds niet bij kunnen. Opstandingskracht zo sterk dat het haast hoorbaar moet zijn geweest. De Zoon van God overwint de stilte, breekt door de ketens, neemt voor eens en altijd het laatste woord. Hoe wij ons ook verhouden tot stilte; ernaar verlangen, deze vermijden of midden in de verslagenheid van ziekte en dood zitten. Op Paasmorgen juicht er een toon, klinkt er een stem die door het hele Jeruzalem galmt: De Heer is waarlijk opgestaan!! Hij heeft de dood en de stilte voorgoed doorbroken!
De laatste jaren is het zwemmen en dippen in ijskoud water erg populair geworden. Zelf probeer ik ook een aantal keren per week tijdens een hardlooprondje te dippen in natuurwater. Was ik altijd al gek op kou? Nee, niet per definitie. De grap is eigenlijk dat ik best wel een koukleum ben. Naast kou houd ik dan ook erg van warmte. Ik vind het heerlijk om bij een kampvuur of houtkachel te zitten. Ik geniet van de hoge temperaturen in een sauna. Ik merk dat ik juist heel blij word van de verschillen.
We hebben de kiemfase min of meer achter ons liggen en nu gaan we groeien en ontdekken.
We zijn van start gegaan met het nieuwe jaarthema ‘Verlangen naar Groei & Bloei’. Hierbij richten we ons eerst op de Kiemfase. 
De Oekraïense voorganger Serhii Pavlovich Sinii was in juli een week in Nederland, de ‘Hof van Eden’, zoals ze ons land noemen. Zijn kerk bevindt in ‘de hel van Oekraïne’, de stad Cherson. Al sinds de uitbraak van de oorlog in Oekraïne verkeert Pavlovich in het midden van het strijdtoneel. Cherson werd negen maanden lang bezet door de Russen, om vervolgens na de bevrijding getroffen te worden door de gecreëerde damdoorbraak. ‘Huizen, boerderijen, de natuur, alles is verwoest.’ Pavlovich heeft last van een opgelopen trauma en slapeloosheid.
Hij spreekt niet van een verslagen leger, een omgevallen muur. In deze Psalm geen neergehaalde bolwerken en afbrokkelende obstakels. Hoe graag ik dat van tijd tot tijd zou verlangen van God, neemt David ons even mee in de realiteit van het leven. Zo vaak blijven we tegen zaken aanlopen, tegen keuzes, wantrouwen, wat mensen van ons vinden, ongeloof en pijn. David stormt op het leger af. Niet schoorvoetend, maar vastberaden en zelfverzekerd. De hoogste muur beklimt hij. Hij loopt er niet omheen, tegenaan of graaft een tunnel.